Heel fijne dag vandaag! Al begon hij niet geweldig, beide kinderen hadden geen zin vanochtend, waarop Hester dacht dat ze toch echt wat vroeger naar bed zouden moeten gaan. Rio wilde niet naar Hester gaan toen het tijd was om te vertrekken op de fiets. Ik moest achter hem aan, hij was net in gesprek met de werklui en begon natuurlijk te huilen; en toen hij even later viel nog harder. Toen ik hem toch bij Hester gebracht had, bleek zijn knie te bloeden. Maar nu kreeg hij van Hester ook zo'n mooie blauwe pleister en was het leed snel geleden.
Hij wilde daarna echter echt niet in het nieuwe voorzitje op de damesfiets (die ik altijd gebruik met Mila achterop). Hester wilde het uitproberen, maar ze merkte dat het zitje niet heel stevig is. Bleek ook een goedkoop zitje van 20 €. Rio dus gauw in het achterzitje op de heren mountainbike waar Hester nu op fietst.
Ze waren net op tijd, om circa 8 uur. 

Ik verbaasde me tijdens de rit dat sommigen niet gewoon door het toegangspoortje in de bus gingen, maar eroverheen sprongen. Werkte het poortje niet goed? Vonden ze dit handiger, stoerder? Het waren vooral wat jonge mannen. De poortjes waren vrij smal, ik moest met rugzak op, ook wat moeite doen om er doorheen te komen. Het is vergelijkbaar met de poortjes bij NS: het gaat open na betaling met de pas.

Om 09.45 was ik in het herbarium en verkende de tuin. Heel mooi opgezet, met een droge vlakte in het midden met rozemarijn en lavendel.
Andere gedeeltes waren  meer bosachtig en daar stonden sinaasappelboompjes, ook andere bomen; en zelfs 2 meertjes. Heel rustig, ik had alleen wat last van het gekef van de "hondentuin" ernaast gelegen.  Een dierenkliniek, opvang en nog meer services.

Op de terugweg trof ik een betere, zelfs rechtstreekse busverbinding, met wel 18 minuten lopen op het eind. En was om iets na 12 uur thuis.
Hester haalde Mila van school, ik vertelde Gonzalo (die intussen pizza maakte voor ons allen) over mijn belevenissen  en het bezoek aan het Herbarium. Ik kreeg uit de website het idee dat ze ook (inheemse) planten verkochten, maar zag daar bijna niets van.

Gonzalo had al wel verwacht dat ik het springen over de toegangspoortjes in de bus zou zien. Hier is veel gedoe over geweest.
De poortjes en het nieuwe en goedkope betaalsysteem met een pasje zijn er gekomen na de protesten in 2019. De aanleiding voor de volksopstand was toen de verhoging van de tarieven in de metro (met 30 pesos, een heel laag bedrag, 3 cent denk ik). Met deze maatregel en ook met een soort basispensioenbijdrage voor een grote groep ouderen kan iedereen reizen binnen de stad.
Zwartrijden: niet betalen en over het poortje springen, zou eigenlijk niet nodig moeten zijn.
Toch heeft de huidige president,Gabriel Boric dit gedrag vergoelijkt, volgens Gonzalo en dat neemt hij hem behoorlijk kwalijk. Er wordt dus niet gehandhaafd op het zwartrijden, de buschauffeurs  verdienen niet veel.  Ze krijgen deze taak  er niet bij. Passagiers riepen vaak dankbaar: Gracias tegen de chauffeur bij het verlaten van de bus.

Hester had met de "zwembadstofzuiger" het zwembad schoon proberen te maken; dat ging nog niet perfect. Hopelijk werken de chemicaliën die ze er 's avonds in zouden gooien, beter. Of aanvullend. Maar aan het eind van de dag was het weer heerlijk zwemmen.