's Ochtends om 10 uur naar de buurtwinkel (minimarkt Don Bosco), op 16 minuten lopen om zure appels te kopen voor de Hollandse appeltaart die ik met Hester wilde maken als afscheid. Een beetje a la mijn moeder, als een plaattaart. Dunne bodem van deeg, met daarop gestampte koekjes, waarvoor ik krokante citroenkoekjes kocht. De groene appels die ik kocht bleken inderdaad lekker zuur, zoals Granny Smith.
Om circa 12 uur ging ik met Hester met de bus en metro naar een nieuw winkelcentrum El Primer Mercado. Het deed een beetje denken aan de Markthal in Rotterdam, met allerlei kleine winkeltjes. Maar dit betrof ook bijzondere winkeltjes zoals een met houten speelgoed, sieraden, boeken, etc.
buitenkant
We dronken een cappucinno en gebakje, en bekeken vooral de kleine winkeltjes. Maar we hadden eigenlijk niets nodig. Bij de boekenwinkel kocht ik wel een duur memoriespel: gebaseerd op de rechten van de mens. Uitgegeven door Buenapista.
Deze versie heeft kaartjes met rechten voor kinderen en adolescenten, plaatjes van kunstenaar Sandra Marín. Haar bedrijf. Ik kocht het voor thuis.
We lunchten met een broodje uit de supermarkt ivm tijdgebrek en haalden daarna eerst Mila en daarna Rio te voet op (eerst stuk met de metro) en liepen met hen naar een speelplaats. Daar was het echter zeer warm en er was geen water, dus toch maar naar huis met een Ubertaxi (a €2,50).
Daar maakten we gezamenlijk 2 appeltaarten. Iets verschillend. De ene had ook nog gehakte walnoot op de bodem en perzikjam bovenop. Deze vond ik het lekkerst.