We brachten de kinderen naar school en opvang en tot mijn verbazing zag ik dat de straten af en toe ontzettend nat waren. Het water stroomde zelfs naar beneden. Ik had niets van regen gehoord, terwijl mijn raam echt wijd open stond 's nachts. Toch was dat de oorzaak. Hester vertelde dat veel ouders dan kiezen voor de auto, omdat straten soms zo nat worden, door overvolle putten, dat mensen er vies door worden. Plassen waar je echt door moet rijden. De putten worden schoongemaakt en het water kan weer weg. Nu viel het wel mee met de wateroverlast.

Het was 40 minuten lopen (route), ik mocht de fiets niet nemen, want je zou hem daar niet veilig kunnen parkeren en dat snapte ik wel toen ik daar kwam.

Ik kocht er nog een duikbrilletje, een oranje trui voor mezelf (12 €) en een tasje voor de tekenspulletjes van Mila.
Onderweg naar huis kocht ik in de Express Lider weer een Duits zwaar brood voor mezelf, een klein blikje hummus en een blik chilibonen.

Thuisgekomen probeerde  ik de zijwieltjes aan Rio's fietsje te bevestigen. Ik had  in 1e instantie niet goed door wat de bedoeling was, maar Gonzalo wel, en ik wilde het in orde maken, maar het kwam er pas 's avonds weer van, doordat we na de lunch  al vrij snel door gingen naar museum Taller voor een workshop: zeilbootje maken. Hester had deze voor Mila, haarzelf en mij gereserveerd. Museum Taller heeft veel  antieke timmerwerktuigen, werktuigen om papier te maken en grafische kunst; type machines, printmachines. Het  museum is opgericht in 2016 door Francisco Dittborn Baeza, hij stelde zijn collecties tentoon met als doel de ambachten en hun beoefenaars onder de aandacht te brengen.  

Over de methode van Akira Miyawaki: "Het idee is simpel: neem braakliggend land, beplant het dicht met een grote verscheidenheid aan inheemse zaailingen en laat het groeien met minimale tussenkomst. "

Bosco werkt ook met deze methode en heeft al diverse bossen gemaakt in Santiago. Heel leuk om hier nog van te gaan zien de komende en laatste week..

Na de workshop namen we een jugo en "Popurri de postres" (diverse toetjes om te delen)  in het café restaurant aan de overkant:  https://peluqueriafrancesa.com/
Daarna liepen we nog een beetje door de buurt, waar ook de president Boric woont. Veel muurschilderingen, veel bewaking ook. 

We gingen net als op de heenweg met een Ubertaxi terug. Hesters nieuwe fietststoeltje, een bobike voorzitje, was aangekomen; ik monteerde het en ze maakte 's avonds een proefritje met Rio naar het speelplaatsje vlakbij. Eerst onder luid protest, maar op de terugweg vond hij het prima. Hester fietst hier heerlijk mee. Morgen gaat ze het uitproberen met beide kinderen op 1 fiets. Ik fiets dan met de mountainbike mee, voor de zekerheid.