Vanochtend rustig aan gedaan, toch wat moe na de intensieve dag van gisteren. Ik kreeg niet eens mijn blogje af gisteravond, zo moe was ik. Dus heb ik dat vanochtend afgemaakt.
Om 10.15 ging ik op pad met de fiets naar een fietsenreparateur met goede referenties om het stuur van Hesters fiets hoger te zetten: Bikes workshop; route. 8 minuten fietsen.
Ik reed er eerst voorbij, je moet een hek door en een trap op. Maar vervolgens bleek het een zeer vriendelijke en kundige reparateur.
Hij fixte het klusje snel met een schroevendraaier en inbussleutel. Dat viel mee! Hester kan het later ook zelf weer terug aanpassen.
met laag stuur
met verhoogd stuur (foto volgt)
Daarna wilde ik naar het parque Hurtado, maar helaas: het bleek maandags gesloten. Het park is in het weekend heel populair bij gezinnen: men spreekt er af, gaat ergens lekker op het gras zitten in de schaduw van de bomen en gaat met elkaar lunchen of barbecuen. Nu zag ik er in de buurt mensen afval opruimen, de bomen kregen water met sproeiers. Toegang is 50 cent, misschien probeer ik het nog eens komende dagen.
Ik had er graag van het toilet gebruik gemaakt, en ging dus nu maar op zoek naar een cafeetje, waar ik mijn fiets (op slot aan paal ) in het zicht kon houden. Het werd café Ombú, waar ik een cappuccino a € 3,85 nam, duur, maar wel heel lekker. Ik belde met Maarten en Alec en ging toen door, eerst langs het museum voor Chileense kunst, dat ook maandag dicht bleek.
En daarna naar het park Santa Rosa de Apoquindo, dat gratis toegankelijk en open was. Dinosauriers, slangen.
Soms zijn er activiteiten, zoals een lichtshow 's avonds, waar je flinke toegang voor betaalt.
Om 12.45 was ik thuis. De hele route was nog geen 8 km.
Foto links: rechts het smalle fietspad in 2 richtingen. Links de beschermende blokjes met scherpe kanten,'s avonds verlicht of reflecterend. Zo houd je auto's van het fietspad, maar als fietser wil je er ook niet tegen aan rijden. Het is opletten als fietser.
Na de lunch met aardappelkroketjes uit de oven, en gevulde omelet met salade, en een uurtje pauze, reden Hester en ik naar de school van Mila om eerst haar om 15 uur en daarna Rio op te halen.
Mila was al 3,5e week niet meer bij de kinderopvang geweest en had zelf bedacht dat zij zelf Rio wilde ophalen. Hand in hand kwamen ze na enige tijd naar buiten. Mila na uitgebreid kletsen met de medewerksters.
Daarna hingen ze allebei aan Hester, Mila trok zo hard dat ze alle 3 vielen. Lachen! want niet hard..
Daarna ging Mila nog even naar binnen om een praatje te maken en moest Rio haar halen.
Daarna naar de Jumbo voor een grotere rugzak voor Mila en ook maar gelijk voor Rio, want hij wilde er ook één.
En daarna naar een speelplaatsje met veel zand.
speelplaats
Verrassing: het voorste blok van het huis heeft nu ook zijn eigen kleur (donkergrijs)